Latarnia morska w Sopocie – latarnia znajduję się w lądowej części mola w tzw. części kuracyjnej. W 1956 roku zakład balneologiczny trafił w ręce Szpitala Reumatologicznego.
W 1975 roku zmodernizowano kotłownie szpitala, dotychczasowy dymiący komin stał się zbędny i przebudowano go umieszczając na nim źródło światła.
Początkowo światło było zbyt słabe aby można było uznać je za latarnię morską. Dopiero w 1977 roku, po zmianie urządzeń optyczno-świetlnych uzyskano zasięg 17 mil morskich (31,4 km) i oficjalny status latarni morskiej. Latarnia jest zasilana prądem elektrycznym i wyposażona w automatyczny mechanizm obracający, który zapewnia równomierne rozświetlenie całego obszaru.
Obecnie zasięg światła wynosi jedynie 7 Mm, więc sopocka latarnia według przepisów nie jest latarnią morską. Światło latarni wskazuje położenie Sopotu w interwałach co 4 s przez 0,3 s.
Obecnie latarnia morska w Sopocie jest jednym z najważniejszych zabytków miasta i cieszy się ogromnym zainteresowaniem turystów.
W sezonie letnim jest udostępniona zwiedzającym, rozpościera się z niej piękny widok na centrum Sopotu, Zatokę Gdańską i molo. Wstęp jest płatny.